Geçen perşembe akşamı, Aralık ayında kaybettiğimiz Mehmet Çakır'ın anısına düzenlenen programa katıldık Tuba'yla. Çok hüzünlüydü herşey... Ali, anneannesindeydi. Programdan sonra, Ömer'le Yasemin'e uğradık; yemek, sohbet derken, vakit epey ilerledi.
Tam Ömerler'den ayrılmak üzereyken, telefon geldi: Ali'nin yürüyüşü değişmiş, eller belde, bir uçtan bir uca volta atmaya başlamış evin içinde, "Moralim çok bozuk, Tuba da gelmedi ama, Mahmut da gelmedi ama!" diye söylenerek... Sonunda, "Dur bir Tuba'yı arayayım bakiim" deyince de, Anneannesiyle bizi aramışlar: "Nerdesiniz siz? Moralim çok bozuldu ama..."
Yeni mottomuz şimdilerde bu, "Moralim bozuk ama..." E, Ömer'le bu kadar vakit geçirirse, olacağı buydu:)
Mehmet Çakır
1955-2009
Kayıtlar
3 yorum:
Biraz kıçınızın üzerine otursanız, çocukcağızın morali hiç bozulmaz...
Ah minigim, o tazecik moralini daha simdiden bozmasan. Daha yolun o kadar basindasin ki. Ve cok sukur ki anneciginle babacigina en fazla bir telefon mesafesindesin.
Vefatindan bu vesileyle haberdar oldugum Mehmet Bey'e de Allah'tan rahmet, geride biraktigi cocuklarina da sabir diliyorum. Insaallah babalarina gittigi yerde bile gurur vesilesi olurlar.
mia dedi ki,
gerçek misiniz sizler, masal mı bu?
Yorum Gönder