Yer mantarı atakta!

Evet, yürüyemiyor ama marifetleri sadece merdiven çıkmakla da sınırlı değil kendisinin... Yanında değilseniz ve hiç sesi çıkmıyorsa, emin olabilirsiniz, ütülenmiş katlanmış giysileri tek tek dağıtıp yere atmak, Tuba'nın çılgınca düzenler geliştirdiği çekmecelerine vandal saldırılar düzenlemek, fırının düğmelerini çevirmeye çalışmak gibi mühim bir bir iş peşindedir...

Parmağını sıkıştırdığı çekmeceye / dolap kapağına küsüyor, bir müddet orayı karıştırmıyor, mesela 3 gün... 4. gün sil baştan... 

Evet çocuk emniyeti kavramıyla, klozet kilidi, elektrik prizi engelleyicisi gibi aparatlarla tanışmış durumdayız. Ancak fırın düğmelerine, gazı kesmek dışında bir çözüm bulamadık, fikri olan?

Ali Bey mutad bulaşık makinesi denetiminde...

Makine kullanıma hazır...

Ali'nin çekmecesi...

Stretch me up!

Her gün bir müddet ortalığı karıştırmak, ruha neş'e verir...

Ali salon sporlarında epey ilerledi...

"Bana bir sopa verin, dünyanızı değiştireyim", demişti Selman Amcası vaktiyle...

"Eveet, şimdi nereye gitsem?"

"Sarı süpürgemin burada ne işi var?"

Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden...

Hala desteksiz yürüyemiyor Ali ama, merdiven görmesin, dur durak bilmeksizin tırmanıyor. Yukarıdaki görüntüler yaklaşık iki ay öncesinden; ilk denemelerini gerçekleştirdiği anneannesinin Şarköy'deki yazlığından...

İlk doğum günü!

Dev arımız  Selim de bizi yalnız bırakmayanlardandı...

Bir sene olmuş bile... Demek Şehnaz'ın Ali doğduğunda yolladığı ve o gün bugündür doya doya kullandığım "new dad" kol düğmelerim, artık tatlı bir hatıraya, "yeni baba" olduğum o eski günlere işaret ediyorlar :P

Masanın tamamını alan bir fotoğrafımız yok, ama olsun ben yine de herkesi sağ baştan yazayım: Fazıl ,Neco, Efe Nasuh,  Mehmet, Kübra, Ömer, Mahmut İpşirli, Sena, Zeynep, Bülent, Kerem, Kadir, Demet, Didem, Selim, Merve, Ahmet, Betül, Dilek, Arda, Hatice, Fahrettin, Rudil, Selman, Eyüp, İbrahim Ediz, Yasemin, Ali, Tuba ve ben... Kimi unuttum? (P.S: Elbette gurumuzu... Goa ve Haydarabad Rajası ekselansları Muzaffer Malkoç da bizi şerefyab etmişlerdi....)

Ali'nin ilk doğumgünü, bundan son bir kaç tanesinin de rastgeleceği gibi, Ramazan'a rastgeldi... 6 Eylül bir de Ramazan'ın ilk cumartesisi olunca, kutlamayı  iftar sonrasına alalım dedik. Yasemin sağolsun, aşağılarda gördüğünüz davetiyemizi hazırladı, iftardan sonra toplaştık. Elbette Efe Nasuh, Arda, Kerem Atalar ve İbrahim Ediz de oradaydı. Zeynep Naz daha önceden belirlenmiş yoğun programı dolayısıyla, ancak telefonla katılabildi... Elif Sena evde babasını beklemekten helak olmuş, maalesef gelemedi... Luça'yla Gökçe eş zamanlı olarak hastalandılar, böylece onlardan da mahrum kaldık... Efe'yle Arda esasen haklı olarak gece boyunca uyumayı tercih ettiler ama olsun, mühim olan katılmaktı... Sonra, Muna Biset de kendi doğum gününü aynı yerde kutluyordu, böylece Ali doğumgünü ablasından da ayrılmamış oldu... 

Ali gündüzden uykusunu almıştı, o yüzden huysuzluk yapmadı hiç, (Tabii ki Büşra'nın eşarbına saldırdı, Yasemin'i yolmaya teşebbüs etti, fazla mıncıranları azarladı ama onlar sayılmaz...) Hediye paketleri, pasta, ekstara ilgi alaka falan derken, kendisi için özel bir şeyler yapıldığının farkındaydı ve keyfine diyecek yoktu... Böylece ilk doğum günü, akşam 9'dan sonra başladı, gece 2'de ancak bitti, artık önümüzdeki maçlara bakıyoruz...

O gece Ali'yle olmak isteyen herkese, gelemeseler bile, sonsuz teşekkürler....

"Aslında mutluyum ama, saat kaç oldu, huysuzluk yapmam lazım...."

Ali memleketimizin fotoğraf çektirme adetleriyle tanışıyor...

367. gün!

Canimiz Alimiz, koskocaman 1 yasin kutlu mutlu olsun!

Canimiz Alimiz,

Koskocaman 1 yasin kutlu mutlu olsun! Yeni yasini sevdiklerinle, cok saglikli, hareketli, keyifli gecirmeni diler, cam sakizi coban armagani sanat eserimizi gururla sunariz!

Hepimiz, hepinizi cok opuyoruz...

Ados ve Dadaslar Produksiyon

(Alternatif: http://www.youtube.com/watch?v=1wOTxHx22v0)